Dossier

Beheersing van Sclerotinia

Sclerotinia (rattenkeutelziekte) wordt veroorzaakt door de schimmel Sclerotinia sclerotiorum. Deze komt voor op zeer veel gewassen en overleeft lang in de bodem.

Onder veelal vochtige omstandigheden na droogte ontstaan vrucht-lichamen (paddestoelen) van waaruit sporen zich verspreiden. Ze infecteren de plant via beschadigd weefsel. Als natuurlijke bestrijder is de schimmel Coniothyrium minitans beschikbaar, deze parasiteert op de sclerotiën. Maar om Sclerotinia goed te beheersen is vooral preventie een must.

Maatregelen

Kernpublicaties

Beheersing van Sclerotinia (bioKennis bericht)
Bodemgezondheid in de biologische kasteelt - Deel 2: ziektewerendheid tegen bodemgebonden schimmels (rapport LBI)

Verwante publicaties

Kijk voor meer publicaties in de bioKennisbank

Trefwoorden: Sclerotina, rattenkeutelziekte, schimmels, slerotiorum

Contact

Jan Lamers, Wageningen UR, jan.lamers@wur.nl

Schadebeeld

Sclerotinia tast zowel stengels, bladeren, wortels als vruchten aan. In het beginstadium zijn het oudere plantendelen zoals (bloem)bladeren die het eerst worden aangetast. Soms treedt er aantasting van de stengel op vanuit de grond. Deze aangetaste plekken worden week en vochtig en breiden zich snel uit naar andere delen van de plant. Onder vochtige omstandigheden groeit sneeuwwit schimmelpluis dat zelf geen sporen vormt. In het schimmelpluis ontstaan de kenmerkende zwarte harde sclerotiën ter grootte van een erwt of boon. Deze sclerotiën lijken op rattekeutels en komen op de grond terecht. De meeste schade ontstaat op (humusrijke) zandgronden of slempgevoelige zavelgronden.